ก่อนที่จะพยายามประเมินทฤษฎีความยุติธรรมเหล่านี้มันคุ้มค่าที่จะถามว่าการโต้แย้งทางปรัชญาสามารถดำเนินต่อไปได้อย่างไร – โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโดเมนที่โต้แย้งกันว่าเป็นปรัชญาทางศีลธรรมและการเมือง พวกเขามักจะเริ่มต้นด้วยสถานการณ์ที่เป็นรูปธรรม ดังที่เราได้เห็นในการอภิปรายเรื่องการเซาะร่องราคา Purple Hearts และ bailouts การสะท้อนทางศีลธรรมและทางการเมืองพบว่ามีโอกาสที่ไม่เห็นด้วย บ่อยครั้งที่ความไม่ลงรอยกันอยู่ในกลุ่มหัวรุนแรงหรือผู้สนับสนุนคู่แข่งในอาณาจักรสาธารณะ บางครั้งความไม่ลงรอยกันอยู่ในตัวเราในฐานะปัจเจกบุคคลเมื่อเราพบว่าตัวเองขาดหรือขัดแย้งกับคำถามทางศีลธรรมอย่างหนัก
แต่เราจะให้เหตุผลกับวิธีการของเราได้อย่างไรจากการตัดสินที่เราทำเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เป็นรูปธรรมถึงหลักการของความยุติธรรมที่เราเชื่อว่าควรนำไปใช้ในทุกสถานการณ์? ในระยะสั้นการให้เหตุผลเชิงจริยธรรมประกอบด้วยอะไรบ้าง?
หากต้องการดูว่าการให้เหตุผลเชิงจริยธรรมสามารถดำเนินต่อไปได้อย่างไรให้เปลี่ยนเป็นสองสถานการณ์ – หนึ่งเรื่องเป็นเรื่องสมมุติที่มีการพูดคุยกันมากโดยนักปรัชญาส่วนอีกเรื่องหนึ่งเป็นเรื่องจริงเกี่ยวกับประเด็นขัดแย้งทางศีลธรรม
ลองพิจารณาสมมติฐานของนักปรัชญาคนแรกก่อนเช่นเดียวกับนิทานทุกเรื่องมันเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ที่ถูกลอกเลียนจากความซับซ้อนที่เหมือนจริงจำนวนมากเพื่อให้เราสามารถมุ่งเน้นไปที่ปัญหาทางปรัชญาจำนวน จำกัด
The Runaway Trolley
สมมติว่าคุณเป็นคนขับของรถเข็นที่พุ่งไปตามทางด้วยความเร็วหกสิบไมล์ต่อชั่วโมง ขึ้นไปข้างหน้าคุณจะเห็นคนงานห้าคนกำลังยืนอยู่บนเส้นทางเครื่องมือในมือ คุณพ […]
